نرم افزار اذان گوی مؤذن مبین moazzen V1.0

تهيه انواع خا كهاي باغباني

براي تهيه خاك برگ در فصل پاييز برگ ها را در داخل چاله اي به عمق حدود يك متر مي ريزند. به منظور تجزيه سريعتر بر گها، به همراه آب مقاديري آهك، كود شيميايي (اوره) يا ادرار چهار پايان به توده برگ ها اضافه نموده، با غلتك آن ها را فشرده مي كنند. با تكرار اين عمل وپرشدن چاله، روي آن ها را با خاك مي پوشانند وپس از 3 يا 4 ماه توده را به هم مي زنند ومجددا به آن آب اضافه مي كنند وآن را غلتك مي زنند. در طول يك سال 3 يا چهار بار توده هم زده مي شود. در نتيجه، برگ ها پوسيده وميزان زيادي هوموس توليد مي شود.

خاك برگ

چمن ها در خاك هاي رسي آهكي بهتر رشد مي كنند. در نتيجه در ريشه خود مقداري از اين مواد را نگه مي دارند. براي ساختن خاك چمن، چمن ها را به صورت مكعب مستطيل جدا نموده، آن ها را طوري روي يكديگر قرار مي دهند كه قسمت هاي سبز چمن روي يكديگر وقسمت هاي ريشه نيز روي هم قرار گيرند. سپس به آن مقدار كافي آب وكود شيميايي ( اوره) يا ادرار چهارپايان مي افزايند. پس از گذشت حدود يك سال و هم زدن متوالي توده مقادير متنابهي هوموس 

 ضرغامي، روحاني،‌عمو پورنگ و خاله شادونه

احادیث بسیار زیبا و معنوی از حضرت محمد مصطفی(ص)

احادیث بسیار زیبای پیامبر اکرم (ص)

حضرت محمد (ص)

احادیثی از پیامبر اکرم (ص)

 با تبریک میلاد حضرت محمد(ص)و حضرت امام جعفر صادق(ع)

آن که با تو در دوستی می زند با وی ره دوستی گیر که این گونه دوستی پایدارتر است.

.

از لجاجت بپرهیزید که انگیزه آن نادانی ها و حاصل آن پشیمانی است.

.

دعا مغز عبادت است، هیچ کس از اهل دعا به هلاکت نمی رسد.

.

بدترین مردم کسی است که گناه را نبخشد و از لغزش چشم نپوشد و از او بدتر کسی است که مردم از گزند او در امان و به نیکی او امیدوار نباشند.

پیامبر اکرم ( ص )

داناترین مردم کسی است که از مردم نادان فرار کند.

پیامبر اکرم ( ص )

علم گنج است و کلید آن سوال، پس سوال کنید.

پیامبر اکرم ( ص )

داناترین مردم آن است که دانش مردم را به دانش خود اضافه کند.

پیامبر اکرم ( ص )

اگر در رفتار و کرار خویش اندیشه کنی، در پایان گرفتار نشوی.

پیامبر اکرم ( ص )

 آینده نگری نیمی از معیشت و زندگی است.

حضرت رسول ( ص )

وقتی در کاری تصمیم می گیری، در نتیجه آن بیندیش اگر نتیجه نیک است آن کار را انجام بده و اگر بد است از آن در گذر.

پیامبر اکرم ( ص )

وقتی می خواهی عیوب دیگران را یاد کنی، عیوب خویش را به یاد آر.

پیامبر اکرم ( ص )

وقتی مرگ طالب علم فرا رسد، شهید می میرد.

پیامبر اکرم ( ص )

کسی که خلق و دین وی مایه رضایت است وقتی به خواستگاری می آید به وی زن بدهید و اگر چنین نکنید فتنه و فساد در زمین فراوان خواهد شد.

پیامبر اکرم ( ص )

وقتی خداوند برای بنده ای را دوست دارد، دنیا را از او منع می کند چنان که شما مریض خویش را از نوشیدن آب منع می کنید.

پیامبر اکرم ( ص )

 وقتی در کاری تصمیم می گیری، در نتیجه آن بیندیش اگر نتیجه نیک است آن کار را انجام بده و اگر بد است از آن در گذر.

پیامبر اکرم ( ص )

وقتی می خواهی عیوب دیگران را یاد کنی، عیوب خویش را به یاد آر.

پیامبر اکرم ( ص )

وقتی مرگ طالب علم فرا رسد، شهید می میرد.

پیامبر اکرم ( ص )

کسی که خلق و دین وی مایه رضایت است وقتی به خواستگاری می آید به وی زن بدهید و اگر چنین نکنید فتنه و فساد در زمین فراوان خواهد شد.

پیامبر اکرم ( ص )

وقتی خداوند برای بنده ای را دوست دارد، دنیا را از او منع می کند چنان که شما مریض خویش را از نوشیدن آب منع می کنید.

پیامبر اکرم ( ص )

 وقتی خداوند برای بنده ای را دوست دارد، دنیا را از او منع می کند چنان که شما مریض خویش را از نوشیدن آب منع می کنید.

پیامبر اکرم ( ص )

وقتی خداوند برای بنده ای نیکی خواهد، وی را در کار دین توانا و به دنیا بی اعتنا سازد و عیوب وی را بدو بنمایاند.

پیامبر اکرم ( ص )

وقتی خواستی کاری را انجام دهی، تامل کن تا خدا راه آن را به تو نشان دهد.

پیامبر اکرم ( ص )

با یتیم چون پدر مهربان باش.

نهم ربیع الاول، جشن تاج گذاری یا جشن عیدالزهراء؟

امام عسکري (ع) :   

لا تُمارِ فَيَذهبُ بَهاءُكَ، و لا تُمازِح فَيُجتَرأُ عليك. ( تحف العقول ، ص 486)
 مجادله مكن كه احترامت از بين مى رود و شوخى مكن كه بر تو گستاخ مى شوند.

سید مهدی میرداماد
ردیف	موضوع	پخش	اجرا	حجم (KB)	زمان
1	شکسته شد دلم از دست روزگار (جدید ، سال 91)			3,617	0:10:16
2	بیا که آتش دل خانه از بنا سوزاند (جدید ، سال 91)			3,675	0:12:50
3	ای وای امون ای دل ای دل (جدید ، سال 91)			2,331	0:06:37
4	سامرا عزا گرفته بوی کربلا گرفته (جدید ، سال 91)			1,623	0:04:36
5	سامرا با صفا میشه عشق وشور  (جدید ، سال 91)			940	0:02:39
6	یازده بارجهان در دل زندان کم نیست (جدید)			5,737	0:08:09
7	از سوز زهر کینه      دارم به دل شراره (جدید)			2,333	0:03:19
8	گوشه بی کسی خسته و خون جگر (جدید)			2,210	0:03:08
9	ای قبله ی من حرم سامرا (روضه سال 88،جدید)			4,485	0:19:06
10	یوسف فاطمه سلاله مصطفی (سال 88،جدید)			1,144	0:04:51
11	کجایی ای عزیز من آقا دلم تنگ برات			1,080	0:04:44
12	یک لحظه با تو  بودن			1,080	0:04:44

شهادت امام حسن عسكري (ع) را به محضر امام زمان (عج)تسليت عرض مي نماييم. 

طنز/ شادی بعد از گل و کارت زردهای مجلس

با توجه به اینکه مجلس به وظایف خود عمل می کند و دولت هم اتفاقا دارد دقیقا همین کار را می‌کند، احتمال دارد در روزهای آینده کارت‌های بیشتری از جیب برخی نمایندگان خارج شود اما چگونه و چرا؟

- برخی گمانه زنی‌ها، از آغاز یک بازی جدید بین نمایندگان و دولتمردان خبر می‌دهد به این ترتیب که مجلس به دولت کارت می دهد بعد دولت کارت ها را جمع می کند و در یک شب‌نشینی دلپذیر باهم «کارت بازی» می کنند!

- برخی نمایندگان در سال‌های گذشته کارت‌هایشان گم کرده بودند و حالا از ترس اینکه کسی به آنها نگوید «شما کجا بودی تا حالا؟» با خرید کارت‌های جدید، بازی خود را آغاز کرده‌اند. برخی کارشناسان معتقدند این افراد کمی دیر دست به جیب شده‌اند.

- یک منبع آگاه گفت: این کارت زردها «شادی بعد از گل» برخی نمایندگان مجلس است که هنوز گل ملت در 24 خرداد را آفساید می‌دانند!

- برخی نمایندگان مجلس برای اینکه به احمدی نژاد ثابت کنند «مجلس در راس امور است» و آن توهین و تحقیرهای رییس دولت دهم باد هوا بوده، دست به جیب برده و برای هر خطای کوچکی که به نظرشان برسد، کارت زرد می دهند.

- یک منبع آگاه دیگر از نقشه برخی نمایندگان برای محرومیت روحانی خبر داد و گفت: دست های پشت پرده می خواهد روحانی دو اخطاره شود تا غایب بزرگ انتخابات سال 96 باشد.

- بر همین اساس پیشنهاد می گردد که آقای رئیس جمهور در اولین فرصت مجید انصاری را از سمت معاون پارلمانی عزل و محمود احمدی نژاد را به این سمت منصوب کند.

دیالوگ:

احمدی نژاد در صحن علنی: شما نمایندگان، عزیز ملت هستید. عزیز ما هم هستید. دولت یازدهم هم که داره کارشو می کنه. پس اینقدر کارت زرد ندین. (صدای دو - دو شنیده می شود)...خیلی خب بابا ما مخلص شما هم هستیم، اینقدر کارت زرد بدین تا کارت دونی تون پاره بشه...هه هه هه...

(پس از این اظهار نظر تنی چند از نمایندگان به بیمارستان منتقل شده اند که بعدها علت آن آلودگی هوا عنوان می‌شود!)

*

وزرایی که باید آماده باشیند:

به واسطه حضور برخی نمایندگان و سوالات فنی و عدم قانع شدن در چهار سال آینده، پیش‌بینی می شود که در زمستان امسال این وزرا از مجلس کارت زرد بگیرند:

وزیر خارجه

سوال نماینده: چرا وقتی جک استراو با شما دست می‎داد، شما می‌خند؟ مگر شما نمی‌دانی که او روباه مکار پیر است؟

وزیر آموزش و پرورش

چرا بچه های مظلوم شین آباد هنوز خوب خوب نشده‌اند و شما به جایش شیر توی مدارس توزیع می‌کنی؟

وزیر اقتصاد

چرا در سبد کالای نمایندگان مجلس، کارت هدیه وجود ندارد؟ 

*

نکته روز:

برخی شنیده ها حاکی از آماده بودن کارت زرد مجلس برای رییس جمهور است که به دلیل مصدومیت ایشان، فعلا از جیب خارج نشده است. یک منبع آگاه در همین خواست توضیحاتی ارائه دهد که نگذاشتند! 

پیشنهاد روز:

کمیته انضباطی فوتبال را تعطیل و وظایف آن را کنترات به نماینده سوال کننده و دوستانش بسپاریم.

علل سکوت امام علی (ع) در برابر غصب خلافت  

همان¬گونه که غصب خلافت، یکی ازمهم¬ترین و تلخ ترین حوادث تاریخ صدر اسلام است، سکوت امام علی نیز در برابر آن، بسیار با اهمیت و نیازمند تفسیر و تحلیل می¬باشد؛ یعنی پس از آن همه تأکید و تصریح رسول خدا (ص) چرا  امام علی (ع) از این مسأله چشم پوشی نمود و 25 سال خانه نشینی را برگزید. در این مختصر، نگاهی گذرا به علل سکوت امام (ع)  می‌پردازیم

1. حفظ اسلام
مهم¬ترین عاملی که  که باعث شد تا حضرت علی (علیه السلام) چشم از خلافت بپوشد آن بود که در آن زمان، نهال نوپای اسلام، توان مقاومت در برابر طوفان های سخت اختلافات داخلی را نداشت، اقدام امیرالمومنین با یاران اندک، می توانست به جامعه ی نوپا و مردم تازه مسلمان، لطمه ی اساسی بزند و موجب بی دینی بسیاری از ایشان گردد.
 آن حضرت خود در این باره چنین می فرماید: [وقتی ابوبکر به حکومت رسید] من دست از این امر [بیعت با ابوبکر] بازداشتم، تا آن که دیدم عده ای از مردم، از دین برگشته، دیگران را نیز به نابودی دین محمد (ص) فرا می¬خوانند، پس ترسیدم که اگر [در آن شرایط] اسلام را یاری نکنم که می دیدم در آن رخنه و نابودی راه یافته است و به نصرت مسلمانان برنخیزم، مصیبتی عظیم جانب دین را فرا خواهد گرفت، مصیبتی که بسی بزرگتر از مصیبت از دست دادن حکومت بر شما بود. حکومتی که به هر روی کالای بی ارزش روزگاری گذر است، که هر چه در آن است از بین می رود چنان که سراب نابود می شود، یا همان گونه که ابرها بر اثر تابش خورشید، از هم می پاشند. بنابراین [برای حفظ دین] بپا خواستم [و بیعت کردم] تا آنکه باطل از حرکت بازمانده و نابود گشته و دین آرام گرفته، از پریشانی باز ایستاد، آری، بزرگترین خطری که در آن شرائط امت اسلام را تهدید می کرد آن بود که یاران و اصحاب پیامبر، شمشیر به روی یکدیگر بکشند، در آن شرائط دشوار علی چه کند؟ 1
حضرت که به خصوصیات مسلمانان آن عصر آشنا بود و می دانست بسیاری از قبایل به خاطر ترس از حکومت قوی اسلامی به ظاهر مسلمان شده اند و تضعیف حکومت مرکزی در مدینه و اختلاف در پایتخت اسلام، سبب جرأت یافتن آنها شده و ممکن است گروهی از دین دست بردارند، سکوت نمود تا به پایه دین ضربه ای وارد نگردد.
بعد از درگذشت پیامبر، تعداد زیادی از قبایل عرب که در سال های آخر زندگانی پیامبر (ص) اسلام را پذیرفته بودند، از دین برگشتند و مرتد شدند و خطر اینها بشدت مدینه را تهدید می کرد از این رو حضرت علی (علیه السلام) برای اینکه حکومت مدینه در مقابل آن ها تضعیف نشود مجبور به سکوت شد، امام حسن (علیه السلام) نیز در نامه ای به معاویه می نویسد: «ما به خاطر این ترسیدیم که منافقان و سایر احزاب عرب، ضربه ای به اسلام وارد کنند، از حقمان چشم پوشی کردیم».3
2. حفظ اتحاد مسلمان¬ها
شکی نیست که ترویج سریع اسلام در منطقه ی جزیره العرب و نیز پیروزیهای مسلمین در فتح مناطق دیگر، ناشی از یکپارچگی امت اسلامی بوده است. امام (علیه السلام) که رمز پیروزی اسلام را دریافته و از اوضاع سیاسی زمان خود آگاهی داشت و می داند که کشور اسلام از ناحیه دشمنان خارجی نظیر ایران و روم و منافقین داخلی هر لحظه مورد تهدید است، حفظ وحدت را برای بقای دین ضروری می ماند، لذا حاضر است به خاطر حفظ اسلام، به محرومیت از حقش و خرد شدن خود تن در دهد.
3. پیمان با رسول خدا (ص)
علی (ع) در یکی از موارد، علت سکوت خود را پیمانی می¬داند که با رسول خدا بسته بود و از آن چنین یاد می¬کند که آن حضرت فرمود: «علی جان! این امت، پس از من با تو بی وفایی خواهد کرد. مردم آشکارا، پیمانی را که در غدیر خم بسته اند، می شکنند. آنان، دیگری را به جای تو بر می‌گزینند و درباره ی خلافت و جانشینی تو، سر از فرمان من می پیچند.
در ظلم و ستم بر تو هم آواز می شوند و دست اتحاد به یکدیگر می دهند و حق تو را، از تو، به زور می گیرند. علی جان! چون چنین شد، اگر یاورانی هم دل و هم آهنگ یافتی، با پیمان شکنان و نیرنگ بازان، بجنگ و حق خویش را باز پس گیر، اما اگر کسی دست یاری به تو نداد، تو دست به شمشیر مبر و صبر و سکوت پیشه کن تا بدینوسیله در آن آشوب و فتنه، جان خود را حفظ کرده باشی.
علی جان! آگاه باش که حفظ خون تو در آن زمان موجب حفظ و بقای اسلام می شود، هر چند تو سرانجام شهید خواهی شد، اما آن زمان، هنگام شهادت تو نیست. هر چند صبر و سکوت درآن هنگامه ی پر آشوب بسیار سخت است، اما من از تو عهد وپیمان می ستانم که با همه سختی و سنگینی شرایط، صبر و بردباری پیشه کنی.1
آن گاه حضرت علی (علیه السلام) چنین می فرماید: حکایت من همان حکایت هارون است، آن گاه که در غیبت موسی، بنی اسرائیل فریب سامری را خوردند و گوساله پرست شدند. هارون چون یاورانی نداشت که به کمک ایشان، به مقابله و مبارزه با گمراهان برخیزد، صبر و سکوت پیشه کرد و دم بر نیاورد. پیامبر هم به من فرموده بود: منزلت تو نزد من همانند هارون به موسی است و امت من نیز همانند پیروان سامری، در ورطه ی گوساله پرستی خواهند غلتید. تو نیز اگر یاورانی نیافتی مراقب باش تا میان امت شکافت واختلاف پدید نیاید، سکوت کن و دست به قبضه ی شمشیر مبر تا خون خود و پیروان اندک خویش را حفظ کنی.2 من نیز، پس از مرگ پیامبر، صبر پیشه کردم و سکوت نمودم و به امر تجهیز پیامبر برای سفر آخرت پرداختم همان گونه که به من دستور داده بود.3
4- نداشتن یاور برای قیام
عامل دیگری که باعث شد تا حضرت علی (ع) خانه نشینی را اختیار کند، نداشتن نیروی کافی برای قیام بود. گروههای انصار به طور شفاهی به حضرت قول مساعدت می دادند، ولی در عمل حاضر نمی شدند.
حضرت علی (علیه السلام) در بخشی از خطبه ی شقشقیه چنین می فرمایند: (پس از غصب خلافت) من نیز آن جامه را رها کرده، پهلو از آن تهی نمودم و در آن حال با خود اندیشیدم که آیا [برای باز پس گرفتن حق خویش] با دست بریده [و بی یاور] بر آنان حمله ور شوم یا بر تاریکی کور صبر کنم، تاریکی کوری که پسران در آن فرسوده می شوند و جوانان پژمرده می گردند و مومنان چنان به رنج و تعب گرفتار می آیند که از شدت ناراحتی می میرند، پس چنان دیدم که صبر در آن موقعیت خردمندانه تر است از این روی، صبر کردم، در حالی که [گویا] خار در چشم و استخوان در گلو داشتم و می دیدم که میراثم را به غارت می برند.2
راوی می گوید: شبانگاه سیصد و شصت نفر با حضرت بیعت مرگ کردند و حضرت برای امتحان آنان فرمود: وعده ی ما احجازیت (محلی است در کنار مدینه) که فردا با سر تراشیده در آن جا حاضر شوید. خود حضرت با سر تراشیده حاضر شد و از بیعت کنندگان فقط سلمان، اباذر، مقداد، حذیفه بن یمان و عمار بن یاسر حاضر شدند که آخرین نفر سلمان بود. (در این حال) دست به آسمان بلند کرد و گفت: خدایا این مردم مرا ناتوان کردند؛ مانند به ضعف کشاندن بنی اسرائیل هارون را، پروردگارا تو در زمین و آسمان بر پنهان و آشکار دانایی چیزی بر تو پنهان نیست، مرگ مرا برسان و به صالحان ملحق فرما، و فرمود: آگاه باش به کعبه و صاحب کعبه سوگند؛ اگر نبود عهدی که با پیامبر بسته ام به یقین مخالفان را در خلیج آرزوهایشان، غرق می کردم و به طور حتم صاعقه های مرگ را به سوی آنان می فرستادم و به زودی خواهند دانست.1
از آن چه گذشت، می‌توان نتیجه گرفت که سکوت امیر مؤمنان، برای حفظ اسلام و امت اسلامی، بسیار حیاتی بوده است و این عمل امام (ع)  می‌تواند درس بزرگی باشد برای همه رجال سیاسی باشد؛ به این معنا که برخی وقت‌ها لازم است برای حفظ جامعه و مصالح آن، سکوت کرد.
لعنت خداوند وملائك بر غاصبين خلافت مولا علي
یاد داشت‌ها
1. نادرفضلی افق های تیره تاریخ جلد 2،  شکیب و شکایت ص 114.
3. مقاتل الطالبین، ص 65.
1. بحارالانوار جلد 29 ص 437 و 444، شرح ابن ابی الحدید، جلد 1، صفحه 372.
2. کتاب سلیم، جزء ثانی، حدیث دوازدهم، صفحه 664.
3. بحارالانوار، ج 29 ، ص 444.
2. نهجالبلاغه، ترجمه فیض الاسلام، صفحه 46 خطبه 3.
1. کافی، ج 8 ص 31 و 32 ، بحارالانوار: ج 28 ص 241.

 شهادت رسول الله

۱. آیا دلیل قابل اعتمادی از کتب شیعه و اهل سنت، مبنی بر شهادت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می توان یافت، علاوه بر آن، کیفیت شهادت ایشان چگونه بوده است؟

 ۲. آیا بر فرض این که پیامبر (صلی الله علیه و آله) به شهادت نرسیده باشند، این موضوع از ارج و قرب ایشان نزد پروردگار خواهد کاست؟!

 به همین ترتیب، به بررسی موارد فوق می پردازیم:

 ۱. در ارتباط با بخش اول، باید گفت که دلایل بسیاری وجود دارد که شهادت ناشی از مسمومیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) را تأیید می نمایند. این دلایل و روایات، از تواتر معنوی برخوردارند؛ یعنی هرچند که الفاظ و توصیفات آنها کاملاً با یکدیگر مشابه نیستند، اما از مجموع آنها، می توان موضوع مورد بحث را ثابت نمود. اکنون به تعدادی از این روایات با استناد به کتب فریقین اشاره می نماییم:

 الف. کتاب های شیعه:

 روایت اول: امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: چون پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله)، ذراع (یا سر دست) گوسفند، را دوست می داشتند، یک زن یهودی با اطلاع از این موضوع ایشان را با این بخش از گوسفند مسموم نمودند.[۱] در این روایت، به مسمومیت پیامبر (ص) تصریح شده، اما در آن اشاره ای نشده است که آیا ایشان بر اثر این سم به شهادت رسیده اند یا خیر؟

 روایت دوم: امام صادق (علیه السلام) فرمودند: "پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در جریان جنگ خیبر مسموم شده و هنگام رحلتشان بیان فرمودند که لقمه ای که آن روز در خیبر تناول نمودم، اکنون اعضای بدنم را نابود نموده است و هیچ پیامبر و جانشین پیامبری نیست، مگر این که با شهادت از دنیا می رود".[۲] در این روایت، علاوه بر تصریح به مسموم شدن رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و شهادت ایشان در پی مسمومیت، به اصلی کلی نیز اشاره می شود که مرگ تمام پیامبران و اوصیا با شهادت بوده و هیچ کدام، با مرگ طبیعی از دنیا نمی روند! روایات دیگری نیز وجود دارد که این اصل کلی را تقویت می نماید.[۳] بسیاری از دانشمندان شیعه، با استفاده از این اصل کلی، نیازی به جست و جوی مورد به مورد در ارتباط با چگونگی شهادت هر کدام از معصومان (علیهم السلام) احساس نمی کنند.[۴] بر این اساس، هر چند دلیل متقنی بر شهادت پیامبر (صلی الله علیه و آله) نیز ارائه نشود، باز هم می توان معتقد بود که رحلت ایشان طبیعی نبوده است!

 ب. کتب اهل سنت:

 تنها شیعیان نیستند که معتقد به شهادت پیامبر (صلی الله علیه و آله) هستند، بلکه روایات فراوانی در صحاح و دیگر کتب اهل سنت وجود دارد که همین موضوع را تأیید می نماید که به عنوان نمونه، به دو مورد آن اشاره می نماییم:

 روایت اول: در معتبرترین کتاب اهل سنت، نقل شده که پیامبر (صلی الله علیه و آله) در بیماری منجر به رحلتشان، خطاب به همسرشان عائشه فرمودند: "من همواره درد ناشی از غذای مسمومی را که در خیبر تناول نموده ام، در بدنم احساس می کردم و اکنون گویا وقت آن فرا رسیده که آن سم، مرا از پای درآورد".[۵] همین موضوع در سنن دارمی نیز بیان شده است. علاوه بر این که در این کتاب، به شهادت برخی از یاران پیامبر (صلی الله علیه و آله)، بر اثر تناول همان غذای مسموم نیز اشاره شده است.[۶]

 روایت دوم: احمد بن حنبل در مسند خود، ماجرایی را بیان می نماید که طی آن، بانویی به نام ام مبشر که فرزندش به دلیل خوردن غذای مسموم در کنار پیامبر (صلی الله علیه و آله)، به شهادت رسیده بود؛ در ایام بیماری ایشان به عیادتشان آمده و اظهار داشتند که من احتمال قوی می دهم که بیماری شما ناشی از همان غذای مسمومی باشد که فرزندم نیز به همین دلیل به شهادت رسید! پیامبر (صلی الله علیه و آله) در پاسخ فرمودند که من نیز دلیلی به غیر از مسمومیت، برای بیماری خویش نمی بینم و گویا نزدیک است که مرا از پای در آورد.[۷] مرحوم مجلسی نیز با نقل روایتی؛ تقریبا مشابه با این روایت بیان نموده که به همین دلیل است که مسلمانان اعتقاد دارند، علاوه بر فضیلت نبوت که به پیامبر (صلی الله علیه و آله) هدیه شده، ایشان به فوز شهادت نیز نائل آمده اند.[۸]

 روایت سوم: محمد بن سعد؛ از قدیمی ترین مورخان مسلمان ماجرای مسمومیت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) را این گونه نقل می نماید:

 هنگامی که پیامبر (صلی الله علیه و آله)، خیبر را فتح نموده و اوضاع به حالت عادی برگشت، زنی یهودی به نام زینب که برادر زادۀ مرحب بود که در جنگ خیبر کشته شد، از دیگران پرسش می نمود که پیامبر (صلی الله علیه و آله) کدام بخش از گوسفند را بیشتر دوست می دارد؟ و پاسخ شنید که سر دست آن را. سپس آن زن، گوسفندی را ذبح کرده و تکه تکه نمود و بعد از مشورت با یهودیان در مورد انواع سم ها، سمی که تمام آنان معتقد بودند، کسی از آن جان سالم به در نمی برد را، انتخاب نموده و اعضای گوسفند و بیشتر از همه جا، سردست ها را مسموم نمود. هنگامی که آفتاب غروب نموده و پیامبر (صلی الله علیه و آله) نماز مغرب را به جماعت اقامه فرموده و در حال برگشت بودند، آن زن یهودی را دیدند که همچنان نشسته است! پیامبر (صلی الله علیه و آله) دلیل آن را پرسیدند و او جواب داد که هدیه ای برایتان آوردم! پیامبر (صلی الله علیه و آله) با قبول هدیه، به همراه یارانش بر سر سفره نشسته و مشغول تناول غذا شدند ... بعد از مدتی، پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند که دست نگه دارید! گویا این گوسفند مسموم است! مؤلف کتاب، سپس نتیجه می گیرد که شهادت پیامبر (صلی الله علیه و آله) به همین دلیل بوده است.[۹]

 بدین ترتیب، از مجموع روایات نقل شده در کتب شیعه و اهل سنت، می توان نظریۀ شهادت ناشی از مسمومیت پیامبر (صلی الله علیه و آ) را تقویت نمود که در قریب به اتفاق این روایات، زمان مسمومیت ایشان، هم زمان با جنگ خیبر و توسط زنی یهودی بیان شده است.

 البته برخی نقل های ضعیف دیگری نیز وجود دارد که کیفیت شهادت پیامبر (صلی الله علیه و آله) و عامل شهادت ایشان را به گونه ای دیگر توصیف می نماید که اثری از این دسته روایات در کتب معتبر وجود نداشته و به همین دلیل، نمی توان بدان ها استناد نمود.

 ۲. اما با این وجود، باید بدانیم که موضوع شهادت پیامبر (صلی الله علیه و آله)، از اصول دین و یا بدیهیات آن نبوده که ایمان و اعتقاد بدان، واجب و لازم بوده و انکار آن، موجب خروج از دین شود و به همین دلیل نیز، تعداد اندکی از مسلمانان، در شهادت پیامبر (صلی الله علیه و آله) تردید نموده و رحلت ایشان را ناشی از عاملی طبیعی؛ مانند بیماری ذات الجنب (سینه پهلو) و یا تب شدید دانسته اند،[۱۰] با این که خود پیامبر تأکید نموده بود که من به برخی از این بیماری ها هرگز مبتلا نخواهم شد![۱۱]

 اما در هر صورت؛ چه این مرد بزرگ الهی به شهادت رسیده باشند، و چه با مرگ طبیعی از دنیا رفته باشند، باید بدانیم که مقام ایشان، بسیار بالاتر و برتر از شهدای دیگر است؛ زیرا خداوند در قرآن کریم، اولاً: جایگاه پیامبران را بالاتر از شهداء بیان کرده است[۱۲]؛ ثانیاً: شهیدان به دلیل این که در راه خدا و با پیروی از رسول او، جان خود را از دست داده اند. نزد خداوند قرب و منزلت کسب می کنند؛ بدیهی است که اگر خداوند، شهدا را به دلیل پیروی از پیامبران، شایسته رحمت و ثواب بی نهایت بداند، باید خود پیامبران از مقامی بسیار والاتر و برتر برخوردار باشند. بنابراین پیامبر ما (آن مرادی که تمام زندگی خود را وقف تلاش در راه خدا نموده تا حدی که مریدان او چنین منزلتی در درگاه الهی پیدا کردند)، نه تنها از آن منزلت بی نصیب نیست بلکه از مقامی بسیار والاتر و برتر برخوردار است.

منابع:

 [۱] کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۶، ص ۳۱۵، ح ۳، دار الکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ ش.

 [۲] محمد بن حسن بن فروخ صفار، بصائر الدرجات، ج ۱، ص ۵۰۳، کتابخانه آیت الله مرعشی، قم، ۱۴۰۴ ق.

 [۳] مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۲۷، ص ۲۱۶، ح ۱۸ و ج ۴۴، ص ۲۷۱، روایت ۴، مؤسسة الوفاء، بیروت، ۱۴۰۴ ق.

 [۴] همان، ج ۲۷، ص ۲۰۹، ح ۷.

 [۵] صحیح بخاری، ج ۵، ص ۱۳۷، دار الفکر، بیروت، ۱۴۰۱ ق.

 [۶] سنن دارمی، ج ۱، ص ۳۳، مطبعة الاعتدال، دمشق.

 [۷] مسند احمد بن حنبل، ج ۶، ص ۱۸، دار صادر، بیروت.

 [۸] بحار الانوار، ج ۲۱، ص ۷.

 [۹] محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج ۲، ص ۲۰۲ – ۲۰۱، دار صادر، بیروت.

 [۱۰] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج ۱۰، ص ۲۶۶، کتابخانه آیت الله مرعشی، قم، ۱۴۰۴ ق.

 [۱۱] همان، ج ۱۳، ص ۳۱؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۸، ص ۱۹۳، ح ۲۲۹.

 [۱۲] وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِكَ مَعَ الَّذينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحينَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفيقاً ( نساء، ۶۹)؛ ر. ک: ترجمه الميزان، ج ‏۴، ص ۶۵۲؛ تفسير نمونه، ج ‏۳، ص ۴۶۰.